O książce: 2011 / „Gdyby nie represje Stalina!” - to ulubione powiedzenie wszystkich antysowietów i wrogów Rosji: mówią, żeby nie eksterminować „kremlowskiego tyrana”, „kwiatu inteligencji”, „dzieci Arbatu” i „elity Armia Czerwona”, nasza historia mogła potoczyć się według innego, znacznie korzystniejszego scenariusza, a wygrana przez nas wojna byłaby znacznie mniej krwawa… Nowa książka czołowego stalinowskiego historyka nie pozostawia kamienia obojętnym na te mity, niezaprzeczalnie udowadniając: represje Stalina były całkowicie uzasadnione i konieczne, a oczyszczenie Armii Czerwonej było warunkiem jej modernizacji, czy Stalin „odciął” jej siły zbrojne Ściśle mówiąc, do 1937 r. ZSRR nie miał walki -gotowa armia, utworzona nie w celu ochrony własnych granic, ale jako narzędzie „światowej rewolucji”, Armia Czerwona została zarażona trockizmem i „bonapartyzmem”, zamieniając się w wylęgarnię spiskowców, stalinistów dobrze wyciągnęli wnioski z rewolucji lutowej, która pokazała, że ​​siły zbrojne nielojalne wobec władzy przekształcały się z podpory państwa w jego grabarza. A gdyby Przywódca nie oczyścił Armii Czerwonej z trockistowskich złych duchów, spiskowców i Judaszy, ZSRR z trudem przetrwałby w 1941 roku. Gdyby nie „odciął” na czas opozycji wojskowej, wszyscy ci Tuchaczewscy, Bluczerowie i Jakowie mogliby równie dobrze załamać front, jak to miało miejsce w 1917 roku. Bez represji Stalina nie byłoby Wielkiego Zwycięstwa!